Ik heb schrijven eigenlijk altijd leuk gevonden. Soms schreef ik in mijn dagboek, dan weer begon ik met een stukje tekst over dingen die me inspireren en me bezig houden en af en toe ben ik begonnen mijn eigen verhaal verhaal op papier te zetten. Toch kwam dit steeds weer tot stilstand. Vaak kwam dit door innerlijke vragen als, waarom schrijf ik dit eigenlijk, voor wie, wat ik ermee, wat zal iemand anders er wel niet van denken als die het zou lezen?
In de loop van tijd ben ik me ook steeds meer gaan interesseren in de spirituele kant van het leven. Ik ben me gaan verdiepen in mindfulness, heb een aantal retraites gedaan waaronder een tiendaagse Vipassana stilte retraite. Ik werd geraakt door het Boeddhisme en er kwamen steeds meer de vragen naar boven, wie ben ik, wat zoek ik eigenlijk, hoe kan ik meer vanuit mijn hart leven in minder uit mijn hoofd? Kan ik mezelf dit wel los zien van mijn omgeving en verleden, wat maakt me eigenlijk echt gelukkig?
Ondanks veel mediteren, lezen en retraites, heb ik het antwoord nog steeds niet gevonden en misschien ga ik het ook nooit vinden. Wat me wel duidelijk werd is dat ik niet de enige ben die op zoek is. Ik ben gaan schrijven over mijn eigen zoektocht en ervaringen, die steeds vaker de vorm van een gedicht kregen. Eigenlijk een soort spinsels uit mijn of en hart en dan in inkt vorm gegeven. Ik vind het leuk om die te delen. Zo ben ik eindelijk mijn schrijfhobbeltje over en wie weet kan ik iemand anders die er ook mee inspireren.
Hartelijke groet, Haimo
